 Ik kijk terug op een bijzonder jaar 2021, in de eerste plaats met ons zoontje die na niet de makkelijkste start de lol in het leven heeft ontdekt en dat scheelt veel. Daarnaast werd ik geïnterviewd in twee podcasts en geciteerd in twee boeken wat ik toch wel heel eervol vind.
Super trots ben ik op mijn opleiding Waarderend faciliteren die dit jaar van twee dagen groeide naar zes dagen. Deze opleiding is het vlaggenschip waarin al mijn kennis en ervaring samenkomt en waarmee ik de komende jaren Nederland wil veroveren. #ambitieus Het afgelopen jaar begeleidde ik veel trainingen en sessies, waaronder een paar trainingen in waarderend auditen, denkadviseren en meerdere trainingen bij gemeenten in Appreciative Inquiry. Wat is het een rijkdom om gezond te zijn en dingen te doen die ik leuk vind. Ik ben heel dankbaar voor alle mensen die op mij vertrouwden en voor een beroep waarin ik mijn inspiratie kan delen! Getting comfie with: interview door Bianca Groot van Future Communication Outcast: interview door Simon van der Veer met Edu Feltmann en Arjan van Vembde Boek: Paradoxaal coachen, hoe je tegenstellingen tot kracht maakt in leven, werk en teams. Ivo Brughmans en Sylvia Derom Boek: Niet weer een onderzoek, onderzoek met impact in het publieke domein. Magdeleen Sturm, Yoram Poot
0 Comments
Iedereen doet wel eens iets onhandigs, toch? Ik in ieder geval wel helaas…
Afgelopen week kreeg ik na afloop van een workshop complimenten voor de rust en openheid die ik uitstraalde. Een deelnemer mailde: “Knap hoe jij elke vraag, elke opmerking ontvangen kan en niet af wijst. Ik voelde geen 1x een afwijzing of irritatie vanuit jou. Alles mag er zijn. Dat vind ik knap.” Ik was die workshop begonnen met een Powerpoint presentatie over waarderend faciliteren en na afloop was de eerste reactie van een deelnemer dat dat toch wel een beetje saai was. Ik vroeg of er meer mensen waren die het zo ervaren hadden en dat bleek zo te zijn. Au…. Maar om eerlijk te zijn herkende ik zelf ook dat de start niet zo fijn voelde. Na een oefening ontstond er in de tweede helft van de workshop een uitwisseling tussen mij en de groep die gelukkig wel interessant was en waarin we van- en met elkaar leerden wat nou de bedoeling was. In het open te staan voor elke opmerking, ook als die negatief naar de inhoud of zelfs naar mij is, ben ik geïnspireerd door Robbert Masselink en Wick van der Vaart. Ik volgde een leergang bij hen in Appreciative Inquiry en ik zag hen ook open staan om feedback te horen en er het gesprek over aan te gaan met de groep. Dat was zo’n sterk voorbeeld van hoe het tonen van zwakte tegelijk ook zo ontzettend krachtig is. Voor mij gaven ze een voorbeelden van leren en daarnaast werkte het verbindend en verdiepte de kwaliteit van de leergang. Zelf ervaar ik natuurlijk ook de onzekerheid als deelnemers uitnodig om eerlijk te zeggen wat ze ergens van vinden. Maar ik heb mezelf aangeleerd om niet gelijk iets te doen met die onzekerheid. Ik voel die, luister bij mezelf waar het vandaan komt of wat ik ervan kan leren, maar ik blijf uitnodigend en nieuwsgierig naar de toelichting van de kritische deelnemer. In de taal van het waarderend faciliteren, probeer ik de deelnemer en zijn gedachten & gevoelens te blijven waarderen, wat het ook is. Ik heb inmiddels zoveel met groepen gewerkt waarin ik de spannende vragen juist opzocht dat ik ook ervaren heb dat het tot nu toe altijd goed is gekomen. Soms blijkt een kritiek na de toelichting helemaal niet zo scherp, soms wordt een kritische deelnemer gerelativeerd door andere deelnemers die iets juist wel fijn vinden. En soms heeft een deelnemer gewoon gelijk en noteer ik dat ik de volgende keer weer gewoon met oefeningen moet beginnen en de powerpoint thuis mag laten. |
vang
|
RSS-feed