"Ze moeten een goed verband aan kunnen leggen. Dat moeten ze leren tijdens hun stage en als ze het niet goed doen, is het aan mij om hen daarop te wijzen en te corrigeren." Zo vertelde een verpleegkundige mij na afloop van een workshop aan een groep 'werkbegeleiders', verpleegkundigen die studenten begeleiden tijdens hun stage.
Ik had een workshop gegeven in het auditorium van het ziekenhuis over het gedachtegoed van waarderend onderzoek in de context van hun rol als stagebegeleider en mijn verhaal stond wel op gespannen voet met hoe het vaak in de praktijk ging, zeiden ze. Veel feedback aan de studenten was namelijk gericht op wat de studenten nu nog niet goed deden en beter moesten doen. In het nagesprek praatten we door over die sturende werkwijze en in hoeverre die recht doet aan de eigen verantwoordelijkheid van de studenten. Is het echt zo dat de student een goed verband aan moet kunnen leggen, vroeg ik? Ik had gedacht dat de studenten zelf een goed verband aan willen kunnen leggen en dat die eigen ambitie relevanter is dan wat de begeleider wil... Daarmee bedoel ik dat het in zijn of haar belang is om het goed te doen, als hij of zij de studie met succes af wil maken. De werkbegeleider kan daar in zekere zin neutraal en waarderend in staan en kan dan een meer faciliterende houding aannemen. De werkbegeleider kan door vragen te stellen de student helpen om zich bewust(er) te worden van wat hij belangrijk vind, hoe goed hij ergens in is en wat hij nog wil leren. En soms is er een student die het niet wil leren, maar ook dat recht heeft een student. Het moet niet, maar het kan als je het wilt. De vraag is dus wat je wilt... In mijn oren klinkt het heel logisch om de student centraal te zetten en op een waarderende manier te faciliteren in zijn of haar ambities. Maar in de context van een ziekenhuis waar een duidelijke hiërarchie geldt en procedures dwingend aanwezig zijn is het blijkbaar nog niet zo eenvoudig. En zo is het wellicht veel vaker voor stagebegeleider, of voor managers of voor ouders... Dat er wel een snaar geraakt was bleek wel aan de reacties, vele handen en bedankjes die ik kreeg en de interesse in mijn boek Werken vanuit kracht... :-) Meer leren over Waarderend faciliteren of het gedachtegoed van Waarderend onderzoek (Appreciative Inquiry), neem gerust even contact op, ik denk graag met je mee.
0 Comments
Leave a Reply. |
vang
|