Afgelopen weekend won ik de tweede prijs handboogschieten bij een regiowedstrijd. Drie jaar geleden wist ik nog niet wat de bovenkant van de boog was en nu ben ik trots op mijn medaille. Is dat het resultaat van een leerproces? In mijn werk heb ik vaak te maken met managers die iets willen ontwikkelen of leren. Maar hoe doe ik dat eigenlijk zelf? Een zelfreflectie…
Ruim drie jaar geleden stopte ik vrij plotseling met optreden als goochelaar op feesten en partijen. Na 20 jaar optreden, meedoen aan wedstrijden, schrijven voor het vakblad, jureren en workshops geven was ik er opeens klaar mee. Drie maanden was ik hobby-loos en toen herinnerde ik me een oude droom. Boogschieten. In mijn woonplaats Amersfoort bleek een club te zitten en zo startte voorzichtig een nieuwe hobby. Het eerste wat me opviel is dat ik niet eens wist wat de bovenkant van de boog was. Van de hoogste sporten in kennis, kunde en aanzien op de goochelladder stond ik opeens helemaal onderaan. Ik wist niets, kon niets en ik stelde niets voor tussen de andere boogschutters. Blijkbaar haal ik een deel van mijn zelfvertrouwen uit mijn vaardigheden want op de boogschietclub bleef ik lang sociaal onzichtbaar. Tijdens trainingen sta je met alle boogschutters op een rij en de trainer loopt langs en geeft zo nu en dan feedback. Hierin viel me op hoeveel feedback en tips ik kreeg over mijn voeten, rechterduim, stand van mijn neus, narichten, en nog veel meer. Ik realiseerde me dat ik meer tips kreeg dan ik kon verwerken en dat de tips niet perse afgestemd waren op waar ik zelf die avond aan wilde werken. Tegelijk snap ik ook dat je als sporter moet oppassen dat je een beweging verkeerd aanleert, want afleren is nog veel lastiger. Dat is met het goochelen net zo. De eerste periode heb ik me geoefend in het zijn van een leerling: geduldig luisteren naar alle tips en zo goed mogelijk deze opvolgen. Het afgelopen half jaar heb ik veel minder trainingsavonden bezocht en vooral alleen getraind. Dat kwam deels door drukte met werk, deels vind ik het alleen trainen wel zo prettig. Zo leerde ik mezelf als tiener ook goochelen alleen op mijn kamertje… In deze aanpak blijkt ook dat ik niet zo snel ben in het verwerken van de vele tips. Ik leer eigenlijk niet zo snel (als ik wel zou willen). Iets leren is voor mij een kwestie van gewoon heel erg veel dóen. Eindeloos veel pijlen schoot ik de afgelopen jaren. Steeds analyserend hoe mijn beweging en houding verantwoordelijk waren voor waar de pijl terecht kwam. Dit patroon herken ik ook in hoe ik werk als trainer, facilitator of schrijver. Ik zie mezelf niet als iemand die persé veel talent heeft, maar ik ben bereid om heel erg veel te oefenen, falen, bijsturen en opnieuw te proberen. Een mooie quote: "Je kan maar beter zo snel mogelijk je eerste 5000 fouten maken" Ten slotte heeft het boogschieten me een spiegel voorgehouden. Ik dacht dat ik niet zo competitief was, dat ik alleen voor mijn eigen plezier schoot. Maar als ik naar het blazoen loop om mijn pijlen weer op te halen merk ik dat ik onbewust kijk hoe mijn buurman/vrouw geschoten heeft en dat ik toch eigenlijk wel beter wil schieten. Ook het meedoen met de regiowedstrijd gaf me duidelijk een extra impuls om mijn best te doen. Terugkijkend zie ik dat ik ook als goochelaar bij de besten wilde horen en nu in mijn werk als expert met Appreciative Inquiry wil toegroeien naar een van de beste trainers van Nederland. Dus, wat zijn de patronen in hoe ik dingen leer? Ik zie dat ik leerde boogschieten door een sterke intrinsieke motivatie, dat ik me sociaal onzekerder voel als ik ergens nog niet zo goed in ben en dat ik langzaam leer door veel te doen en dat ik best competitief ben. En wat heeft een manager die zelf (of met zijn team) iets wil leren aan deze reflecties? Natuurlijk is elk leerproces persoonsgebonden, maar persoonlijk geloof ik wel in drie rode draden: intrinsieke motivatie; gedoceerd aanreiken van feedback die aansluit bij de eigen leerbehoefte en ten slotte dat het vaak ook een kwestie is van gewoon veel vlieguren maken en drie jaar lang ploeteren. Voor de geïnteresseerde, ik deed mee in Recurve klasse 5, schoot 1497 punten in 6 wedstrijden, 8,3 gemiddeld.
0 Comments
Leave a Reply. |
vang
|